EENTJE TUSSEN ‘VRIJE MENING’ EN ‘TAAL EN TEKEN’. MAAR HELAAS TEVEEL DAGELIJKSE WERKELIJKHEID VAN DE BRAVE BURGER OM VOORAL TAAL TE ZIJN.
[De NMBS voorziet nu ook Stiltewagons. Uitstekend initiatief. Wel bijzonder benieuwd naar het vervolg in een praktijk van overvolle treinen en [zie de bijdrage] gehalveerde treinstellen. Hou het stil].
Mijn even lucide als broze vierennegentigjarige moeder gelooft mij, haar straks zeventigjarige zoon met een gekwalificeerde organisatiezin, niet meer. Zij verblijft in een Woon- en Zorgcentrum in Boechout. In kilometers uitgedrukt is de afstand voor een prijsduif vanuit Gent-Centrum een zucht.
Mijn persoonlijk record met de wagen is drie uur. Die dag heb ik me gered met een bètablokker. Moeder cultiveert haar sterkste twijfels over mijn uitleg over bottlenecks in Kruibeke en Mortsel, vrachtwagenkonvooien of Ten Miles in Antwerpen. En of er geen Vlaams woord bestaat voor bottleneck.
Drie weken geleden maakte ik de resolute keuze voor het openbaar vervoer. De opgetelde websites van onze nationale spoorwegmaatschappij en De Lijn hadden me – in hun uitstraling van welzijn en geluk – verzekerd dat het overbruggen van genoemde afstand me maximaal één uur en een kwartier zou kosten. Omdat mijn geliefde en ik ’s avonds in Gent om 20.00u een concert zouden bijwonen, telefoneerde ik moeder met de boodschap dat ze me deze maal twee uur eerder kon verwachten en ik iets meer op mijn vertrektijd zou staan ’s avonds.
Om 11.45u bevond ik me aan de tramhalte aan het Gravensteen. Na instappen liet mijn tienrittenkaart me in de steek. Wat was dat een jaar geleden handig, op de kaart kunnen aflezen hoeveel ritten ik nog te goed had. […]
IS NAAR GOEDE GEWOONTE SLECHTS DE AANZET. VERVOLG TE LEZEN ONDER ‘VRIJE MENINGEN’.
OUWE ZEUR 